Blikopzeewolde.nl- Mariette Oosterhoff woonde tot voor kort met haar man in Voorthuizen en verhuisde naar Zeewolde. Waarom koos ze voor ons mooie dorp? En hoe burgert een nieuweling hier in? In een aantal columns beschrijft ze haar avonturen. Aflevering 10: ‘Hoor jij de vogels nog fluiten?’ Het eerste dier die we tegenkwamen in ons nieuwe huis was de spin. In elke plafondhoek was er wel een te vinden. “Is dit normaal in Zeewolde?” vroegen we ons af. We hebben vrede met ze gesloten want de spinnen doen hun werk: het aantal vliegen is hier veel minder dan in Voorthuizen.

Toen mijn man mij een paar jaar terug voor het eerst meelokte naar Zeewolde voor een wandeling in de Stille Kern, werden we verrast door het geluid van paardenhoeven vanuit het bos. Een paar seconden later kruiste een hele groep wilde paarden ons pad. Even waanden we ons in een wildwest film. Ze blijven intrigeren deze paarden en ik hoop ze gauw weer te ontmoeten.

En mocht je denken dat herten alleen op de Veluwe zijn, dan klopt dat niet. Tijdens een recente wandeling met Natuurmonumenten in de Stille Kern keken een moeder hert en haar kalfje mij recht aan (als in een Bambi film), terwijl ik door mijn verrekijker tuurde.

Het eerste geluid dat de vroege ochtend (en mijn slaap) doorbreekt is de meerkoet die komt aanvliegen over het water. Ik draai me nog even om en ben zo blij dat het niet meer dat knetterbrommertje is gevolgd door auto’s en vrachtwagens.

Toen ik tijdens een mooie nazomerdag aan het klussen was met de schuifdeuren open werd ik de hele dag begeleid door het vrolijk gekrijs van meeuwen. Als ik niet opkeek, dan kon ik voor mijn gevoel overal zijn. Op een boot naar Noorwegen of in de haven van Terschelling, het was een heerlijke dag. Ook spreeuwtjes voegen zich bij dat koor van meeuwen. In grote groepen dalen en stijgen ze van dak naar struik naar riet. Een mooi gezicht. Juist in de herfst zijn er veel van en komen ze overwinteren. Welkom spreeuwtjes!

En dan zijn daar nog de rijzige zwart-groene aalscholvers, die de steigers weer voor zichzelf hebben nu de toeristen gevlogen zijn. Waar ik ook zo blij van wordt zijn de mooie witte zwanen. Zo statig en sierlijk glijden ze door het water. Een zwaan dwingt respect af, zwanen en bootjes, ze gaan prima samen op het Wolderwijd.

“Hoor jij de vogels nog fluiten?” is een lied van een bekende christelijke artiest. Een belangrijke herinnering. Zo gauw taken en stress ervoor zorgen dat ik de vogels niet meer hoor fluiten en de boog niet meer in de wolken zie, weet ik dat ik moet stoppen. Ik hoop de vogels in Zeewolde altijd te horen fluiten!