Column Mariette: ‘Ik wil niet van mijn eiland af!’

Blikopzeewolde.nl- Mariette Oosterhoff woonde tot voor kort met haar man in Voorthuizen. Ze woont sinds kort in Zeewolde. Waarom koos ze voor ons mooie dorp? En hoe burgert een nieuweling hier in? In een aantal columns beschrijft ze haar avonturen. Zes kilometer op de fiets naar mijn werk vanuit Voorthuizen was nooit een straf, lekker frisse neus en gewoon rustig de dag beginnen. Maar dat is nu anders…. de wekker gaat om half 7 en om kwart over 7 zit ik in de auto. Mijn hartslag gaat omhoog, eerst trotseer ik de zeer hoge Zeewoldse verkeersdrempels, dan rij ik op de rustige weg richting Nijkerk tussen het groen, sla linksaf en neem mijn eerste beslissing van de dag: snelweg of tussendoor. Ik probeer me te ontspannen bij het rijden, maar als ik op mijn werk aankom, voel ik me dermate suf dat ik toch eerst die frisse neus haal door een rondje te lopen. De terugweg verloopt hetzelfde met dat verschil dat ik nu aankom in mijn mooie dorp Zeewolde, thuis dus.

Toen ik vanmorgen wakker werd lag de dag als een grote belofte open voor mij. Ha geen werk, dus geen auto vandaag, wat een verschil! Dat mensen Zeewolde ver weg vinden wist ik al, maar dat ik alles buiten Zeewolde ook ver vind is nu een feit. Ik besluit een huismus, nee een Zeewoldemus te worden.

Ik verken de markt, bewonder de mooie bloemen, de bollenkraam en neem Thai food mee voor lunch. Heb een kennismakingsgesprek met de sportschool. ‘We zijn hier een grote familie’ zegt de trainster, ‘iedereen kent elkaar, en het is hier altijd gezellig’. Eerst twee keer trainen onder begeleiding en dan zelfstandig. Ik teken een contract voor 6 weken, heel prettig is dat. Niet direct een jaarcontract, maar eerst even kijken of het be(af)valt.

En dan om een uur of vier trekt de wind aan. Mijn man sluit zijn computer af en surft de haven uit het Wolderwijd op. Ik pak mijn stoeltje op en ga aan de kant zitten en zie hem gaan, zwevend boven het water op zijn foil surfplank. En dan realiseer ik me, we leven onze droom. Dit is wat we wilden, een leven aan het water. En ik pak een wijntje met camembert en geniet van dit gouden moment. En die auto? Laat maar staan want ik wil niet meer van mijn eiland af!