Column Mariette: Ruiken, zien en ontmoeten in Zeewolde
Blikopzeewolde.nl- Mariette Oosterhoff woonde tot voor kort met haar man in Voorthuizen en maakte zich op om te verhuizen naar Zeewolde. Waarom koos ze voor ons mooie dorp? En hoe burgert een nieuweling hier in? In een aantal columns beschrijft ze haar avonturen. In deze bijdrage schrijft ze over ruiken, zien en ontmoeten (in Zeewolde).
Mijn zusje is in town. Ze wil helpen én door Zeewolde wandelen. Nadat een grote klus af is, gaan we het dorp verkennen. Trots als we zijn dat onze spanker (zeilbootje) aan de steiger ligt, nemen we de boot. We laten zusje de havens zien en genieten van de altijd veranderde luchten boven Zeewolde. Even waan ik me in Venetië als de gondelier (mijn man) ons afzet in de aanloophaven bij het stadhuis.
Nieuwsgierig lopen we een winkelstraat in. Bij de tandarts ga ik even naar binnen, ik ruik direct de typische tandartsgeur. De mevrouw van de balie verzekert me vriendelijk dat er plek is voor ons en ik me online kan inschrijven. Dan zien we het grote raam van de bibliotheek, weer een ‘eerste keer’. Het is ruim opgezet en ik lees de categorieën boven de rijen. Ook al hou ik van boeken lezen toch ben ik al een tijdje lid-af, vanwege boetestress. Een jonge vrouw komt direct op ons af en vraagt of we hulp nodig hebben. Ze geeft me een foldertje met info over verschillende abonnementen en we maken even een praatje. Ze is net begonnen met haar nieuw baan en komt uit Harderwijk en is heel enthousiast.
We lopen door winkel De Koopman alsof het een snoepwinkel is en verlaten de winkel met pindarotsjes en worstjes. Wat me opvalt en ik mooi vind in Zeewolde is dat de diensten zoals bieb en tandarts en de winkels door elkaar lopen, zodat je beide kunt combineren.
Ik bedenk me ook hoe leuk het eigenlijk is om lijfelijk aanwezig te zijn in het dorp: ruiken, voelen, zien en ontmoeten. Dat is anders dan het online volgen van de Zeewolde Facebook groepen waar ik mee begon toen we ons huis kochten in april. Daar volgde ik discussies, de activiteiten in het dorp en las hoe mensen elkaar online helpen én hoe het soms uit de hand liep bijvoorbeeld wanneer deurtje bellende kinderen bijna aan de digitale schandpaal worden genageld.
Die avond zwaai ik mijn zusje uit, ik pak het foldertje van de bieb er weer even bij. Ik zie tot mijn verrassing dat ze een abonnement hebben waarbij je nooit boetes krijgt, precies op maat voor mij!
