Vijf vragen aan vertrekkende wethouders

www.blikopzeewolde.nl Wim van der Es (VVD, 8 jaar)) Ewout Suithoff (ChristenUnie, 4 jaar) Egge Jan de Jonge (CDA, 5 jaar) en tot verrassing ook Steven Scheffer (Leefbaar Zeewolde, half jaar), nemen afscheid als wethouder. Zij doen hun werk nog tot er een nieuw college is. Een afscheidsinterview in vijf vragen.

1. Waarom werd je wethouder?

Egge Jan: ‘Je bent bezig met de samenleving waar je woont. Het contact met inwoners, met clubs, dat is heel leuk. Wat je bedenkt zie je (soms) gerealiseerd.

Ewout: ‘Het is een grote vraag als aan je gevraagd wordt wethouder voor je partij te worden. Je zegt niet zomaar nee, maar ook niet zomaar ‘joh, doe maar’. Wat de doorslag gaf is dat ik gek op Zeewolde ben. Je levert een bijdrage aan het dorp.’

Steven: ‘Dat je iets voor de gemeenschap kan doen. Ik was ook nieuwsgierig naar het bestuur van de gemeente.’

Wim: ‘In mijn vorige werk was ik plaatsvervangend directeur van de jagersvereniging en had veel te maken met overheden. Ik vond het interessant eens aan de andere kant van de tafel te zitten.’

 

2. Was er iets waar je je als burger aan stoorde en als wethouder wilde veranderen?

Egge Jan: ‘Ik zat hier al als gemeenteraadslid, dit was een logische stap (hij volgde Gerben Dijksterhuis op die burgemeester werd van Borssele, red.). Ik zag als raadslid wel dat er veel mensen boos waren, verenigingen een stichtingen die botsten met de gemeente, daar wilde ik wat aan doen.’

Ewout: ‘Er was afstand van het bestuur, van de gemeenteraad en het college, en de gemeenschap. Ik wilde dat verkleinen.’

Steven: ‘Ik stapte er blanco in, heel realistisch. Mijn doel was zaken die liepen netjes af te ronden.’

Wim: ‘In eerste instantie nieuwsgierigheid. Ik vroeg me altijd af waarom we zo’n eind moesten omrijden om op de dijk naar Harderwijk te komen. Eerder kon je via wat nu de Gedempte gracht is. Ik leerde al snel waarom dat zo is en het is ook een logische ontwikkeling. Ik heb 15 jaar buiten het dorp gewerkt. Er is in Zeewolde nog veel te ontwikkelen, het is mooi om daaraan te mogen werken.’

 

3. Hoe kijk je terug, waar ben je het meest tevreden over.

Egge Jan: ‘Het Tulpeiland. Dat was niets, niemand snapte wat daar ging gebeuren. Het was een weg door het water naar niets. Nu ligt er iets moois, kijk naar de Ark van Noach (drijvend bijbels museum) die er nu ligt. Het Tulpeiland is nog lang niet klaar. Het Avonturenhuis op het nationaal scoutinglandgoed is ook zo’n mooie ontwikkeling. Dat de gemeenteraad daar op ons voorstel zonder meer aan heeft bijgedragen (125.000 euro als cofinanciering)  daar ben ik trots op. Dat je dat samen voor elkaar krijgt. Normaliter doe je alleen dingen voor je eigen gemeenschap, nu heeft iedereen heeft over het eigen muurtje heen gekeken. (Het Avonturenhuis dat zaterdag de 18^e juni wordt geopend, maakt het ook voor jongeren met een beperking mogelijk kennis te maken met avontuurlijke buitenactiviteiten).

Ewout: ‘Het meest trots ben ik op het hele proces rond sportcomplex Het Baken (wordt zaterdag 11 juni officieel geopend, red.). Ook dat er zoveel mogelijk gesport kon blijven worden tijdens de verbouwing. We zijn binnen de tijd én binnen het budget gebleven, dat had ik door de coronaperiode niet verwacht. Het meest genoten heb ik het Streekdiner, 200 mensen die aan lange tafels in het Ravelijn genoten van een maaltijd van streekproducten. Dat was Zeewolde op z’n best, het bracht de agrarische sector en dorp samen.’

Steven: ‘Het Sociaal Domein is niet zo zichtbaar (uitvoering van wetten op gebied van zorg en welzijn, red.) Je zorgt ervoor dat het blijft lopen. Wel zichtbaar waren de coronatest- en vaccinatiestraten. Ik had gehoopt dat ik het voorstel om De Meermin te verbouwen een hoogtepunt kon noemen.

Wim: ‘In 2014 startte het project om meer aandacht aan het winkelcentrum te besteden, samen met betrokken partijen probeerden we het centrum meer te laten bruisen. Die samenwerking heeft ook een impuls gegeven aan andere samenwerkingsvormen. Je ziet ook dat de leegstand behoorlijk is afgenomen. We zaten op het randje met 7% lege winkels. We hebben ook het centrum bijna volledig afgebouwd. In acht jaar tijd hebben we ondanks de crisis toch circa 1000 woningen kunnen bouwen waaronder aandacht voor bijzondere woonvormen. Ook op de staat van de  gemeentelijke financiën kijk ik met een goed gevoel terug. Het was een uitdaging toen ik begon. Alle begrotingen zijn sluitend afgeleverd, hier en daar wel met zaken die pijn deden, zoals het verhogen van de OZB.

 

4. Je krijgt als wethouder veel kritiek over je heen, met name via de sociale media, hoe ga je daar mee om.

Egge Jan: ‘Omgekeerd inzamelen leverde veel kritiek op, maar ik heb me dat nooit persoonlijk aangetrokken. Als raadslid was dat ook zo bij de komst van het asielzoekerscentrum. Je maakt je eigen juiste keuzes, het gaat erom dat je er zelf achter staat. De bagger die ik over me heen kreeg rond het Datacenter is met niets te vergelijken.’

Ewout: ‘Oud- minister Arie Slob zei tegen mij: ‘schaf een regenjas aan.’ Je zit wel in een aquarium, je staat nooit op uit, dat is wel wennen. Je bent niet meer Ewout, je bent de wethouder. Kritiek kan ik wel hebben maar als het niet op feiten gebaseerd is stoort het wel, als beelden ontstaan door onjuiste of onvolledige informatie. Dat zag je rond de beslissing over het zonnewoud (het zonnepanelenpark in een ‘verloren’ stuk bos, red,) waar meningen waren gebaseerd op door derden verspreidde foute informatie. Soms zoek je dan een uitlaatklep, je klopt dan bij een collega aan of bij je ambtenaar.

Steven: ‘Ik heb weinig persoonlijke kritiek gehad. Wat ik wel heb ervaren, is dat kritiek vaak gebaseerd is op beelden, niet op feiten. Je zit hier met de beste intenties en dan is ongenuanceerde kritiek nogal wat.’

 

5. Had je door willen gaan?

Egge Jan: ‘Ik had graag door willen gaan, nu ga ik ga weer terug naar Defensie’

Ewout: ‘Ik had al gemeld niet langer door te willen gaan in Zeewolde. Met het gezin worden we onderdeel van een leefgemeenschap. Qua werk is nog niet bekend wat Annelies en ik gaan doen, we beginnen in die zin als gezin echt aan een nieuw avontuur.’

Steven: ‘Ik heb me niet beschikbaar gesteld. Ik ben wel bestuurder, het is de wereld waar ik uit kom, maar ik ben blijkbaar geen politiek bestuurder. Als gemeenteraadslid ga ik wel door in Zeewolde.’

Wim: ‘Na 8-10 jaar begint het bij mij altijd te kriebelen. Ik had al dan ook al aangekondigd dat dit mijn laatste termijn zou zijn. Wat ik ga doen weet ik nog niet, maar ik ben wel gegrepen door de wereld van het openbaar bestuur.’

Zeewolde, 10 juni 2022. 1112 woorden. Auteur Max Wolters